این چند نفر – شماره یک

  • بهانه: ۲۴ ساعت پس از فارغ التحصیلی
  • با حضور این سه نفر : ح، سین و عین!

۲۴ ساعت بعد از فارغ التحصیلی ؟!

 

ح: یه نفس راحت؛ من شخصا خوندن کتاب برای امتحان دادن رو دوست ندارم! اگر هم برای امتحان یکبار خونده باشم برای کاربرد یک بار دیگه می شینم با حوصله و دقت و بدون دغدغه می خونم.

س: به کدوم درس­های فکر می­کنی! به چی­ها فکر می­کنی؟!

ح: به وقت­های از دست رفته. چقدر زمان از دست دادیم! نه که وقتی تلف کرده باشم، زمان­ هایی که خارج از معمول؛ روی درس ­های مقاومت مصالح و استاتیک و نقشه­ کشی گذاشتیم و وقت کمتری داشتیم که روی درس های تخصصی خودمون وقت بگذاریم.

س: ما تو دو سه ترم اول اصلا هیچی مهندسی صنایع نمی­خونیم!

ح: حرفی از بهبود، بهینه­سازی، مدلسازی  و … شنیده نمی­شه. متاسفانه شناخت از بازار کار آینده خیلی دیر اتفاق می­افته، شایدم اصلا اتفاق نیفته! شاید از ترم پنج به بعد باید به این مسأله فکر کرد!

ع: چرا این بازه­ی زمانی از دوره دبیرستان آغاز نمیشه. یا حتی زودتر! آموزش و پرورش و سازمان سنجش یه طوری چیده شده؛ رده­بندی دانشگاه­ ها هم داستان دیگه ­ایه… از صنایع دانشگاه شریف! تا صنایع دانشگاهی غیرانتفاعی در یک شهرستان دور از تهران! کلا انگاری رفتن به سمت علاقه­ ها می­ شه اولویت آخر همه!

ح: خب این تصویر ذهنی از ردیف دانشگاه­ ها تو جامعه ما هست، مقاومت ذهنی افراد هم نسبت به این موضوع زیاده. یعنی اولویت با دانشگاهه! اکثر دانش آموزا اول دانشگاه انتخاب می کنند بعد رشته! این طور نیست که یک دانش آموز از اول بدونه بخواد صنایع.

ع: یعنی احتمالا هستند بچه ­هایی که ۲۴ ساعت پس از فارغ ­التحصیلی به این فکر می ­کنند که رشته مهندسی صنایع رو باید می­ رفتم یک­ جایی دیگه می­ خوندم!

ح: دوره­ای که درس می­خوندم، به مستندسازی علاقه داشتم! مستندسازی کاغذی! دوره­ی دانشجویی فکر می­کردم کار من باید مستندسازی باشه، از فروشگاه سر محل ما تا کارخونه­ ای که نیاز به پیگیری ­های خاص داره!  بحث­ هایی مثل بهره­ وری، کیفیت، استراتژی … که همه جا جای کار دارند و خیلی دوست داشتم …

ح: … بچه­ ها! فکر نمی ­کنید که الان داریم درباره همه­ چیز حرف می ­زنیم، این­ها ربطی به ۲۴ ساعت پس از فارغ التحصیلی نداره!

س: آخه یه سری دغدغه­ ها شخصیه دیگه! ربطی به مهندسی صنایع نداره! بالاخره بخشی از عمر و زندگی مون در لیسانس گذشته!

ع: فکر می ­کردم که یعنی ارزشش رو داشت! ۲۴ ساعت پس از فارغ ­التحصیلی … ریاضی یک، فیزیک دو، …. حرف­ های قدیمی توی کتاب ­ها، … ۲۴ ساعت پس از فارغ­ التحصیلی برای خیلی­ ها، تلخ و برای خیلی ­ها شیرین می­ تونه باشه.

س: می­ دونی چرا تلخ می­ شه؟! به خاطر روش آموزش! بهترین روش آموزش، آموزش بیمارستانیه! باید مثل یه پزشک بری سر مریض! مهندس صنایع هم باید بره سر مریض!

ح: من که خیلی کیف کردم از دانشگاه اومدم بیرون! … از رنجی که می­ بریم!

ع: واقعا چهار سال مهندسی صنایع بسه؛ اگر داریم توی فضای کاربردی حرف می­ زنیم و نه پژوهشی، واقعا چهار سال بسه!

ح: یه جا بنویسم که توی این مذاکرات بین­المللی از این بچه­های مدیریت قراردادها می­شه بهره برد …

ع: ” ۲۴ ساعت پس از فارغ­التحصیلی ” رو وقتی می­ شنوم یاد این می ­افتم که کی باید به این فکر میکردم؟ الان؟ دبیرستان؟ شروع تحصیل؟ وقت صحبت با مشاور موقع انتخاب رشته.  نرم افزار و  مصاحبه با نفرات برتر و …  ” انتخاب” ریشه در سالهای قبلتر داره و باید معلوم بشه. ۲۴ ساعت بعد از فارغ التحصیلی دغدغه­ ی همه باید باشه و جالب این که این سوال خوب رو ذهن یه مهندس صنایع می­تونه خلق کنه و پیگیر باشه که بچه های بقیه­ ی رشته ها هم به جوابش فکر کنند…

ح: برای خیلی ها می ­تونه مرور خاطرات باشه، مرور تجربه ­ها باشه. مثلا اگه کار می کردم خوب بود یا کار نمی کردم و درس بیشتر می خوندم…

ع: مثل ۲۴ ساعت بعد کنکور! آره. اصلا یه دانش آموز پیش شما میاد که امسال مهندسی صنایع قبول شده و میخواد وارد رشته شه. میاد می پرسه ۲۴ ساعت بعد از فارغ التحصیلی به چی باید فکر کنم؟!

س: نمره خوب؛ خارج رفتن؛ ارشد چی کار کنه…

ح: کجا می خواد کار کنه ؟! در چه سطحی و درچه موضوعی می خواد کار کنه؟! چه محیطی می خواد کار کنه ؟! …

ع: ” دوست داشتن ” برای کسی که ۲۴  ساعت قبل از ورود به رشته اشه و برای کسی که ۲۴ ساعت بعد از فارغ التحصیلیه و برای کسی که ۲۴ ساعت پس از شروع اولین تجربه حرفه ­ای و کاریشه … مفهوم خیلی متفاوتی می­تونه باشه و نباشه!

س: شناخت خیلی مهمه، برای دانش آموز ها هیچ فرصتی نمی مونه! بذارید با یه کم اغراق و شاید واقعیت بگم: کسی که الان دبیرستانه نمی تونه بره یک بقالی خرید کنه! اینقدر با محیط اطرافش درگیر نبوده که شناخت مناسبی داشته باشه! واسه چی اومده، از کجا اومده، و کجا قراره بره … دونستن این­ ها در طول دوران تحصیل کارشناسی، برای یک فارغ التحصیل خوشبختی محسوب میشه!

ع: واقعا داریم درباره ۲۴ساعتی حرف می­زنیم که ساده نیست، این ۲۴ ساعت یک دورانه برای خودش!

ح: تو سیستم آموزشی ما؛ یا بهتر بگم توی جامعه ما؛ اگر آدم از یه دانشگاه مطرح و دارای برند نباشه؛ یه عالمه دغدغه رزومه داره توی این ۲۴ ساعت! اصلا برای چی میرن دنبال مدارک دوره­ های آموزشی…

ع: قدرت رزومه رو می­خواد ببره بالا؛

ح: آره! توی ۲۴ ساعت می­خواد رزومه­ سازی کنه… رزومه ­ای که پایان ساعت بیست و چهارم، پر شده از دوره­های گذرانده و نه کارهای انجام داده!

یادآوری:

همه ی شما خوانندگان، حق اظهار نظر دارید!

بااحترام. این چند نفر