تا اینجا هر چه گفتیم روی کاغذ بود. بسیاری از افراد خلاق ایده های جالب زیادی دارند اما نمی توانند آنرا در عمل اجرا کنند. بعد از یافتن راه حل باید آن را در عمل نیز اجرا کرد. اگر تا اینجا از راه حل خود اطمینان کافی دارید زمان این رسیده است که راه حل […]
تا اینجا هر چه گفتیم روی کاغذ بود. بسیاری از افراد خلاق ایده های جالب زیادی دارند اما نمی توانند آنرا در عمل اجرا کنند. بعد از یافتن راه حل باید آن را در عمل نیز اجرا کرد. اگر تا اینجا از راه حل خود اطمینان کافی دارید زمان این رسیده است که راه حل خود را در سیستم واقعی پیاده سازی کنید. به میدان جنگ بروید و از نزدیک اوضاع را بررسی کنید. با کارکنان و مدیران همه واحد ها گفتوگو کنید و آنها را در جریان راه حل به دست آمده قرار دهید. چون مسئله در قالب سازمان مطرح است پس رضایت همه افراد شرط اساسی موفقیت راه حل است. در حد امکان نتایج حاصل از راه حل را با خلاقیت خود به شکل ساده در آورید از نمودار ها و اشکال ساده استفاده کنید و آینده را به زمان حال بیاورید و اجازه دهید کارکنان آن را لمس کنند. دستورالعمل های لازم را صادر کنید. اگر هماهنگی با مدیران بالاتر لازم است و یا آنها به علت نوآورانه بودن راه حل در اجرایی شدن آن تردید دارند با روش صحیح و منطقی آن ها را قانع کنید . البته بهتر آن است که از همان زمان طرح مسئله، همه ی ذینفعان در جریان جزئیات قرار بگیرند. در آخر با قبول ریسک های احتمالی راه حل را اجرا کنید . سیستم بازخوردی نیز تعبیه کنید و مدام و پیوسته از مراحل پیشرفت اجرا بازخورد کمّی بگیرید.
اگر راه حل شما با موفقیت به اجرا درآمد و سیستم به وضعیت پایدار درآمد، راه حل خود را به صورت یک استاندارد کاری درآورید . اگر راه حل با موفقیت به اجرا در نیامده است سیستم بازخوردی را تقویت کرده و ریشه مسائل را به همان روشی که تاکنون یادگرفته اید پیدا کرده و چرخه را تا رفع کامل مشکل ادامه دهید. میدان جنگ را فراموش نکنید . به آمار اعتماد نکنید و شخصا در میدان جنگ حضور داشته باشید و اوضاع را زیر نظر داشته باشید.
یقینا بدون چالش نمی توانید راه حل را پیاده کنید . به جای بهانه گیری چاره اندیشی کنید . اگر مسئله حل شد آنرا جزو دارایی های خود محسوب کنید و از تجربیات آن برای حل مسائل مشابه دیگر استفاده کنید.