پای پرینترهای سه بعدی به بسیاری از صنایع و کاربردها باز شده است. هر روز خبری از به کارگیری گونه جدیدی از این مفهوم فناورانه برای کاربردی جدید و بعضاً عجیب به گوش می‌رسد. اما موج به کارگیری این پرینترها فارغ از کاربردهای مستقیم‌شان، پیامدها و اثرات عمیق و شگرفی بر صنایع و جوامع برجای […]
پای پرینترهای سه بعدی به بسیاری از صنایع و کاربردها باز شده است. هر روز خبری از به کارگیری گونه جدیدی از این مفهوم فناورانه برای کاربردی جدید و بعضاً عجیب به گوش می‌رسد. اما موج به کارگیری این پرینترها فارغ از کاربردهای مستقیم‌شان، پیامدها و اثرات عمیق و شگرفی بر صنایع و جوامع برجای خواهند گذاشت که باید از هم اکنون به بررسی آنها پرداخت و خود را برای روبه‌رویی با آنها مهیا کرد.
یکی از این پیامدها، حذف تدریجی فرآیندهای تولیدی کارخانه‌ای و تمام تخصص‌ها و شغل‌های مرتبط با آن است. پیش از این، بسیاری از محصولات در قالب فرآیندهای تولید انبوه در دل کارخانجات صنعتی تولید می‌شدند و پس از گذشتن از کانال‌ها و واسطه‌های مختلف فروش و توزیع دست آخر به دست مصرف‌کننده یا مشتری نهایی می‌رسیدند. این سنت تولید انبوه در طول دهه‌ها کارایی خود را ثابت کرد و صنعتگران برای اطمینان از کیفیت مطلوب و یکنواخت محصولات، انواع استانداردهای فنی و کیفی را تعریف کردند. دانشگاه‌ها هم انواع دوره‌های تخصصی را برای تعریف و نظارت بر این استانداردها تعریف کردند. برای نمونه، افزایش سریع و گسترده دوره‌های مهندسی صنایع و مدیریت صنعتی تا حد زیادی ریشه در الزامات تولید انبوه داشته است.
اما پرینترهای سه بعدی به تدریج فرآیند تولید کارخانه‌ای را حذف و تولید را به دست مشتری می‌سپارند که آن مشتری هم بر پایه نیاز ویژه خود به صورت موردی دست به تولید خواهد زد. در فضای بدون تولید انبوه کارخانه‌ای، هر روز بر اهمیت تخصص‌های مربوط به نوآوری و طراحی افزوده می‌شود و از اهمیت تخصص‌های مربوط به کنترل و نظارت بر خط تولید کاسته می‌شود. در دنیایی که بیشتر کارها توسط کاربران نهایی با پرینترهای سه بعدی انجام شوند، نوآوران و طراحان فرصت‌های شغلی بسیار زیاد و پردرآمدی خواهند داشت در حالی که احتمالاً مشاوران کنترل کیفیت و زمانسنجی و … باید به فکر تغییر شغل باشند.
شغل و تخصص شما در آن آینده نه چندان دور، در کدام دسته قرار میگیرد؟
